Witajcie Kochani! Doskonale wiecie, że od lat działam głównie w zakresie fotografii dziecięcej i rodzinnej, jednak od jakiegoś czasu porywają mnie również sesje kobiece oraz par. Ada i Paweł byli jednymi z pierwszych, którzy zwrócili się do mnie o wykonanie zdjęć, było to 3 lata temu w lawendzie. Przyznać muszę, że ogromna Ich w tym zasługa, że przełamałam lęk o to czy podołam, ponieważ fotografowanie dzieci, a fotografowanie osób dorosłych, to dwie różne bajki. No i się spodobało! I bardzo polubiłam! :) Niestety rzadko mam okazję pochwalić się taką sesją, gdyż nie każda para wyraża zgodę na publikację. Adrianko i Pawle, przeogromnie Wam dziękuję, że mogę podzielić się efektem naszych spotkań, które owocują w masę uroczych i naturalnych kadrów, a to dzięki fantastycznej atmosferze, w jakiej dane jest nam razem pracować. Mam nadzieję – do zobaczenia! Zapraszam…
❤️
Długo się zastanawiałam nad wpisem do tej sesji i wiecie co? Nie znajduję odpowiednich słów. Te banalne, które przychodzą mi do głowy, nie oddadzą rzeczywistości i spłycą jedynie sens tego, co chciałabym przekazać…. Celowo nie opublikowałam tej sesji w Walentynki, ponieważ nie chciałam tej historii wkładać w ramy jednodniowego święta. Bo tych DWOJE, po 30 latach bycia razem, mających dwie wspaniałe Córki, dwóch wspaniałych Wnuków, z bagażem pełnym doświadczeń oraz – co takie piękne – nie schodzącym z twarzy uśmiechem, powiedziało sobie sakramentalne TAK. Miałam ogromny zaszczyt i przyjemność Ich sfotografować….. a może nie Ich, może TO co między Nimi…. Bardzo Państwu dziękuję za te radosne chwile, a Tobie Monia za nieocenioną pomoc i bycie razem z nami. Zapraszam do naszej piwoniowej bajki, tyle, że w tym przypadku ta bajka nosi miano prawdziwego życia… Przed Wami Ewa i Mirosław w wiosennej aurze.
„Gdy chcę ją sfotografować, nie mówię: – Uśmiechnij się. Mówię: – Kocham Cię. I ona wtedy się uśmiecha”. Mimo, że to ja fotografowałam, a nie Paweł, to i tak ten cytat ciśnie mi się na usta w przypadku tych dwojga…. Bo kiedy Ada na skutek zmęczenia moimi uwagami miała już dość uśmiechania się do obiektywu ;) wystarczyło, że popatrzyła na Pawła…. On nie wypowiadał tych słów…. nie musiał…. fruwały w powietrzu…
Moja piękna Lawendowa Para – Ada i Paweł. Dziękuję moi Drodzy za wspaniały wspólny czas! Zapraszam…
💜
Wiadomo, że nie wykonuję sesji dla par, a tym bardziej ślubnych plenerów…. nie moja bajka…. sesje dziecięce to to, w czym się odnajduję:) Miały być może trzy ujęcia w sukni ślubnej, a reszta „normalna, zwykła”;) Sytuacja tak się rozwinęła, że z suknią ciężko było się rozstać, Dawid chętnie dołączył do kilku ujęć, Mama cudnie asystowała, a całość okazała się NIEZWYKŁA dzięki pięknej, pełnej wrażliwości i delikatności Kobiecie. Angeliko dziękuję Wam za zaufanie i wspaniałą współpracę!! Zapraszam…
Rzadko, a w zasadzie w ogóle nie fotografuję par, gdyż nie czuję się w tym temacie komfortowo:) Pomijam oczywiście pary „brzuszkowe”, ale te z kolei mają inny charakter;) Czuję się niepewnie, gdy nie mam przed obiektywem rozbieganego małego szkraba;) Jednak zaryzykowałam, no bo jak tu nie podjąć wyzwania dla własnego Kuzyna:) Marzył Mu się plener z Ukochaną więc przyjechali z dalekiej północy, aby w sercu Krakowa podjąć to wyzwanie razem ze mną;) Nie wiem, na ile sprostałam…ale jedno Wam zdradzę…brzuch bolał mnie ze śmiechu jeszcze przez kilka dni;) Darku, Anetko, dziękuję Wam za te chwile pełne szaleństwa i śmiechu do łez!:)
©2010-2024 Beata Wywiał (Wojtczak). Kopiowanie zdjęć bez zgody autorki zabronione. Photoblog Design: WebLove.PL