Cudowna Rodzina. Julia i Marysia niczym anioły… rusałki…. nimfy… zwiewne, delikatne, eteryczne… Uwielbiam wracać do tych zdjęć, a od dziś dzielę się nimi z Wami:) Przesyłam serdeczności dla całej Rodziny, a Wam życzę miłego oglądania:) Ps. niech w końcu przyjdzie do nas wiosenne ciepełko…!
Jeszcze niedawno tuliłam maleńką Nikolę na sesji noworodkowej, a tu zeszłej jesieni pojawiła się przede mną roczna, samodzielnie biegająca dziewczynka, oczywiście w towarzystwie Diany – Siostry i Rodziców;) Pogoda dopisała, liści – ku uciesze Dziewczynek – całe mnóstwo, nastroje bardzo pozytywne – powstała rodzinna pamiątka:) Grażynko, Marcinie – dziękuję za ten kolejny, czwarty już raz i pozdrawiam Was bardzo ciepło:) Zapraszam…
Kolejne Gwiadeczki…. wzruszająca siostrzana relacja…. mam wielkie szczęście móc rejestrować tak piękne chwile. Wierzę, że po latach każdy jeden kadr wywoła uśmiech na twarzach i ciepło w Waszych serduchach. Zapraszam do obejrzenia zdjęć i serdecznie pozdrawiam Rodziców Elizy i Kingi:)
Dziś inaczej… bardzo inaczej, bo prywatnie, sentymentalnie i…. wzruszająco… Ten wpis jest dla mnie wyjątkowy więc będzie mi bardzo miło, jeśli zatrzymacie się tutaj chwilkę dłużej i pozostawicie króciutki komentarz, choćby w formie jednego słowa:) Dla mnie i dla Joli to bardzo ważne…
O takiej sesji marzyłam od dawna, jednak oryginalna nie będę i przyznam, że powiedzenie „szewc bez butów chodzi” w pełnym wymiarze dotyczy i mnie ;) Wyczekiwałam odpowiedniego momentu. Kiedy dwa lata temu wykonałam pierwsze sesje lawendowe wiedziałam już, że kiedy nadejdzie pora, to nasza siostrzana sesja będzie miała miejsce właśnie tutaj. No i nadeszła!! Przygotowania były bardzo szybkie, krótkie i spontaniczne. Wyjechaliśmy w czwórkę z Krakowa tak, aby zdążyć złapać w kadry światło zachodzącego słońca… Dookoła panowała cisza i spokój, w powietrzu unosił się zapach lawendy… i pośród tej cudownej aury MY, Ja i Jola, moja najukochańsza Siostra… Obok nas Ktoś Ważny, czuwający nad wszystkim…
Jola obchodzi właśnie swoje urodziny, dlatego zdecydowałam, że wpis pojawi się dziś. Ci, którzy znają naszą historię, najlepiej zrozumieją jaką wartość mają dla mnie te zdjęcia… Monia – dziękuję, że zechciałaś nam tego dnia towarzyszyć i uchwyciłaś to, co najważniejsze…
Ps: Mamuś, z tego miejsca jeszcze Cię obie nie pozdrawiałyśmy! Nie płacz! ;)
©2010-2024 Beata Wywiał (Wojtczak). Kopiowanie zdjęć bez zgody autorki zabronione. Photoblog Design: WebLove.PL