Przyjechali rodzinnie do Krakowa, z daleka…i przy okazji pojawił się pomysł zorganizowania sesji dla niespełna rocznej Oliwki:) Było bardzo wesoło, mała modelka stanęła na wysokości zadania, jak dla mnie – pełen profesjonalizm – zobaczcie sami, zapraszam:) Pozdrowienia serdeczne dla całej Czwóreczki! :)
Dziś bardzo sentymentalnie, gdyż to ostatnia sesja z ubiegłego roku, sesja szczególna….Rok 2015 był dla mnie mało łaskawy, jeszcze mocniej nauczył pokory, przewartościował wiele spraw….Był dzięki temu kolejną ważną lekcją życia, pokazał mi co warto, a czego nie….dziś jeszcze wyraźniej wiem co dla mnie ważne, a czego nie chcę. Przetrwałam i wraz z wiosną wzięłam głęboki oddech, spojrzałam daleko do przodu i poczułam, że czeka mnie tam coś dobrego. To wszystko tylko w małej części zawdzięczam sobie….jest kilka osób, które były i są ze mną niezależnie od sytuacji życiowej, z jaką przychodzi mi się czasem zmierzyć. Wkrótce pojawi się tutaj każda z nich, a dziś napiszę kilka słów o….”Siostrze”, wiecie…takiej „przyszywanej”, bo za sprawą pewnej historii, tak nazywamy siebie nawzajem z moją Przyjaciółką. Tak więc od jakiegoś czasu Siostry mam dwie;) Post z sesją lawendową z moją ukochaną rodzoną Siostrą, możecie przypomnieć sobie klikając tutaj -> klik. Wracając do Siostry, o której mowa w tym poście…jest zawsze ze mną i dzięki Niej nieustannie odkrywam znaczenie słowa PRZYJAŹŃ. Siostra….żeby nie przedłużać….dziękuję Ci za wspólnie prześmiane i przepłakane godziny, za to, że dzięki Tobie nabieram dystansu do trudnych spraw, za wspólne wino, dyskusje na tematy kulinarne, o których nie mamy pojęcia;) Za ból brzucha podczas naszych „głupawek”, za zrozumienie i akceptację każdej mojej decyzji, z których niekoniecznie wszystkie są mądre i logiczne… Byłaś, jesteś i moim jedynym życzeniem jest „bądź”. Nie wiem w jaki inny sposób mogłabym Ci podziękować….dla mnie ważne jest, abyś zajęła na tym blogu swoje miejsce, bo jest on częścią mojego emocjonalnego świata. Za chwilkę zobaczysz swoją najukochańszą Istotę, widzianą moimi oczyma – i wiem, że będzie to dla Ciebie piękny prezent:) Nie pierwszy, bo obie pamiętamy chwile wzruszenia, kiedy pojawiła się sesja Weroniki w lawendzie – dla przypomnienia można kliknąć tutaj -> klik. Chciałam, aby zdjęcia były również prezentem dla Weroniki z okazji Dnia Dziecka, stąd publikacja właśnie dziś, a za chwil kilka zamknięte w pamiątkowym pudełeczku powędrują w odpowiednie ręce:) Na koniec dziękuję Tobie i Krzyśkowi – byliście najlepszymi asystentami fotografa, wysiadującymi beztrosko na drzewku, kiedy fotograf bezskutecznie szukał gałązki nadającej się do zawieszenia huśtawki;))))) Zostało wybaczone, gdyż okazałaś się najlepszą „blendotrzymaczką”!;) To był cenny wspólny czas w przepięknym miejscu, wszyscy mieliśmy nieziemsko dobry humor i zafundowaliśmy sobie duuuużą dawkę śmiechu! Z ogromną przyjemnością wracam myślami…
Wszystkim nam – bo wszyscy jesteśmy dziećmi – życia w zachwycie życzę!:) A Tobie Weroniczko…rośnij nadal taka śliczna i wrażliwa i miej dla cioci Beatki dużo cierpliwości podczas kolejnych sesji;)
Ps 1: to dla mnie kolejny szczególny wpis, będę szczęśliwa, jeśli pozostawicie po sobie słów kilka….
Ps 2: za różową rusałkową sukienusię dziękuję mojej Mamie! Zainteresowanych zapraszam tutaj -> Turkusowe Szydełko.
Jeszcze niedawno była taka maleńka, podczas jej pierwszej sesji miała zaledwie 11 dni, dla przypomnienia zdjęć noworodkowych Emilki zachęcam do kliknięcia tutaj. W zeszłym roku spotkałyśmy się ponownie, tym razem w cudnej i pachnącej lawendą aurze:) Zapraszam do obejrzenia zdjęć oraz gorąco pozdrawiam moją małą Modelkę i Jej Rodziców:)
Po raz piąty już Lila z Olisiem stanęli przed moim obiektywem, w listopadzie ubiegłego roku widzieliśmy się na sesji domowej, którą możecie zobaczyć TUTAJ. Do Rodzeństwa dołączyła równie urocza Kuzyneczka o imieniu Laura i wszyscy udaliśmy się w krakowski plener:) Dzieci świetnie się bawiły przykuwając uwagę niejednego przechodnia;) A oto efekty…ps: ciepłe pozdrowienia dla Rodziców, Dziadków i oczywiście uściski dla trójki Łobuzów;)
1 czerwca, Dzień Dziecka, a ja publikuję ostatnią z zeszłorocznych sesji;) Celowo zostawiłam sobie na koniec plener tej dwójki Dzieci, mimo, że po niej wykonałam jeszcze sporo sesji, które mieliście okazję zobaczyć wcześniej:) Mam do Nich ogromny sentyment:) Byli jednymi z pierwszych modeli na początku mojej fotograficznej drogi:) To był ostatni październikowy i bardzo ciepły jesienny weekend. Padł pomysł, aby tym razem zorganizować wspólną sesję dla Dzieci, aby w przyszłości mogły powspominać cudowną przyjaźń z lat dzieciństwa:) Wraz z bliskimi mi koleżankami Anią i Anią (to mamy moich małych bohaterów) oraz Nataszą i Bartkiem, wybraliśmy się do uroczego wielickiego lasu i to tutaj powstały te kadry:) Jeśli macie ochotę zobaczyć Dzieciaki na wcześniejszych plenerach to zapraszam i polecam, gdyż zobaczycie jak bardzo się zmienili: Natasza jest TUTAJ, a Bartek TUTAJ oraz TUTAJ. A teraz już wracamy do jesiennego pleneru z 2013 roku:) Dziewczyny dziękuję za cudnie spędzony czas, a Waszym Pociechom za świetną współpracę!:)
No i WSZYSTKIM DZIECIOM Z OKAZJI ICH ŚWIĘTA ŻYCZĘ MNÓSTWA POWODÓW DO RADOŚCI, JAK NAJWIĘCEJ BEZTROSKICH CHWIL I UŚMIECHU NA ICH CUDNYCH TWARZYCZKACH:)
©2010-2024 Beata Wywiał (Wojtczak). Kopiowanie zdjęć bez zgody autorki zabronione. Photoblog Design: WebLove.PL